De Amoerpanter is een behendige klimmer die balanceert op de rand van uitsterven. Door jarenlange jacht en verwoesting van hun leefgebied is de Amoerpanter de meest bedreigde katachtige ter wereld. Er zijn er minder dan 200 in het wild! Amoerpanters vervullen een belangrijke rol in het behouden van de balans in prooidieren in hun leefgebied. Dat is essentieel voor het bos, de dieren die er leven en de mensen die er gebruik van maken. Het is dus van groot belang dat we deze kat niet in de kou laten staan!
Panthera pardus orientalis
15 jaar
50 - 75 centimeter
130 – 165 centimeter
♀ 25 - 43 kilogram
♂ 32 - 50 kilogram
Amoerpanters hebben een wat lichter gekleurde vacht dan andere panters en hebben grote, donkere, zwart omlijnde vlekken. Hun haren kunnen in de winter tot wel 7 centimeter lang worden en met hun lange poten en grote voeten verplaatsen zij zich makkelijk door de sneeuw. Hun lange dikke staart helpt hen niet alleen met hun balans tijdens de jacht, maar dient op zijn tijd ook als warme sjaal!
Spot jij de verschillen tussen de Amoerpanter en andere panters?
Amoerpanters zijn vernoemd naar de Amoer-rivier die tussen Oost Rusland en China heen loopt. Ze leven hier in bergachtige naald- en loofbossen waarin zij elk een groot territorium hebben. In de winter kan het hier erg koud worden, maar hier zijn zij goed op aangepast dankzij hun dikke vacht.
De Amoerpanter is een echte sluipmoordenaar. 's Avonds kiest hij zijn nietsvermoedende slachtoffer uit en wacht geduldig op het juiste moment om toe te slaan. Dan sprint hij op zijn prooi af om hem te grijpen met zijn klauwen en sterke beet. Daarbij bereikt hij een snelheid van wel 56 kilometer per uur! Amoerpanters jagen op allerlei prooien, van hazen tot herten. Wanneer ze vol zitten, dragen ze de rest van hun prooi in een boom. Hier kunnen andere dieren, die ook wel een hapje lusten, er moeilijker bij. Zo kunnen de panters het vlees later gewoon lekker zelf opeten.
Amoerpanters zijn solitaire dieren. Dat betekent dat ze het liefst alleen leven. Ze jagen alleen en vinden ook alleen een slaapplaats. Ze komen wel bij elkaar om te paren, maar scheiden daarna weer hun wegen.
In dierentuinen ligt dat soms anders. De Amoerpanters in Blijdorp hebben de afgelopen jaren zonder te vechten vaker hun verblijf gedeeld. Mogelijk is dat omdat ze hier niet hoeven te strijden om voedsel.
Amoerpanters hebben geen vaste paartijd. Een vrouwtje kan op elk moment van het jaar krols worden. Een mannetje ruikt aan haar urine om te weten of ze klaar is om te paren. Hij benadert haar voorzichtig; Amoerpanters kunnen namelijk flink van zich afslaan! Als er wel een match is, blijft het paar meestal zo’n twee dagen bij elkaar om te paren. Daarna vertrekt het mannetje weer.
Een drachtige Amoerpanter zoekt naar grotten, oude holen of holle boomstammen als veilige schuilplaats. Daar baart ze meestal twee blinde, hulpeloze jongen. De eerste paar dagen blijft ze bij hen om voor ze te zorgen. Daarna laat ze haar welpen achter om te jagen. Soms is ze wel 36 uur weg! Na een succesvolle jacht keert ze weer terug om haar jongen te zogen.
Na ongeveer drie maanden zijn de welpen groot genoeg om haar te volgen. 5 maanden later zijn hun scherpe hoektanden doorgekomen en leren ze zelf om te jagen. Als ze twee jaar oud zijn, zijn ze meestal oud genoeg om op eigen benen te staan.
Hoewel Amoerpanters formidabele roofdieren zijn, delen ze hun leefgebied ook met bruine beren en Siberische tijgers. Een gevecht met een van deze grote roofdieren loopt meestal niet goed af. Daarom letten Amoerpanters goed op de geur van tijgers en beren om hun paden te vermijden. Als ze er toch één tegenkomen, zullen ze eerder vluchten dan vechten.
Ondanks talloze wetten die de jacht op Amoerpanters verbieden, wordt er helaas nog steeds illegaal op deze dieren gejaagd. Ze zijn bijvoorbeeld erg gewild vanwege hun prachtige vacht. Hun botten worden ook gebruikt in traditionele Aziatische medicijnen, net als bij tijgers en andere Aziatische panters. Deze medicijnen zouden een geneeskrachtige werking hebben en helpen bij aandoeningen zoals reuma en pijnlijke gewrichten en spieren. Maar deze beweringen zijn nooit wetenschappelijk bewezen en lijken slechts gebaseerd te zijn op het krachtige uiterlijk van deze dieren. Mede hierdoor zijn ze ernstig bedreigd.
Ook de bossen waar Amoerpanters leven staan onder druk. Gelukkig worden hun aantallen goed in de gaten gehouden, bijvoorbeeld met behulp van camera’s. Ook werken mensen hard aan het behoud van hun leefgebied. Zo hebben Amoerpanters in 2012 een veilige haven gekregen: ‘The Land of the Leopard National Park’ in Rusland. Dit is een gebied van wel 2.630 vierkante kilometer! Het lijkt er op dat mede door dit park de Amoerpanter langzaam opkrabbelt en nu ook weer in aangrenzende gebieden in China voorkomt.
Diergaarde Blijdorp doet mee aan het Europese populatiemanagement programma van de Amoerpanter. De coördinator bepaalt op basis van de stamboom van Amoerpanters in dierentuinen welke dieren het beste aan elkaar gekoppeld kunnen worden voor gezonde nakomelingen. Deze jongen worden op hun beurt weer naar andere dierentuinen verplaatst en vormen zo de volgende generatie. Zo bouwen we een gezonde populatie op als reserve voor de wilde dieren, met als uiteindelijke doel om Amoerpanters weer terug te brengen in hun natuurlijke leefgebied als de omstandigheden daar gunstig voor zijn.